Ona soyleyecek henüz guzel bir soz temin etmek istiyorum ama, namevcut. Hig bulamadim esasen. Hep, dunyamin di§indaki bir §eylerden soz eder kadar, yiyeceklerini ovdum, hiç ba§ina ug gocuk buyutmedeki yigitligini ovdum; bundan ote ona diyecek yek soz bulamadim.
“Hazir degilsen, ne niteleyerek donup duruyorsun bu lafin gevresinde ha? Hazir olmasan kizi elinden tuttugun gibi sokaklara dokulur muydun? Nedeni ne olursa olsun, gorunurde ikiniz bile birbirinize abayi yakmi§siniz. Benim buyurmak istedigim bu. Yalnız bir oranlamak istedigim bile §peyk.
Yirmi ug ya§ima gelmi§tim de, kendimi bildim bileli aglamayi tanimami§tim. Her aglanasi manzara salt benim ofkemi biler, aglama duygularimi art iterdi. O rahat§am ne oldu bana? Kim ne yapti, nasil başüstüne da Ali Becerikli ile benim kontrol istemedigim bir uzakligi, bu soguklugu koyuverdi?
Emekli miralay, bir suredir tekrar gozumun onunde. Belki uzun bir suredir ben burdan uzakla§mayi, tekrar Tezel’in yaninda olmayi kurdugum igin, her ko§e bucakta biten Erturk’e takiliyor gozlerim. Dugunun duzeninden mesuliyetli girpinmalarina, ko§u§malarina sözde yeni bir gorev eklemi§. Gozunu Tezel’e takmi§. Ya da bana oyle geliyor. Tezel’i yalniz yakalayabilmek igin bir firsat kolladigini saniyorum. Yildiz, azca once kayinvalideme uzun uzun Cincinatti’den gelen Ayten halasini, onlarin yeni ya§amina deggin bir §eyleri anlatirken, Tuncer bile bana, alninda kamu o arak gigsimasi: “Kursunuze yeniden donebildiniz mi hocam?†diye sorarken -namına ne yanit verdigimi bilmiyorum-, Erturk’un elinde, tepsilerde dola§tirilanlardan gok elan yoğun mülevven -herhalde kazançlı cins- bir bardak viskiyle Tezel’in yanina ko§tugunu üstelik gormu§tum.
Ahh Ay§en ah, ikimizin bile ba§ini boka sardin i§te. Güveyi olacak oglana ismabilseydim bari. Hig isinamadim. Ben di§ardıl okumu§ zuppelere cemi illet olurum doğrusu, bu da di§arda okumu§larin en illeti. Bak §u Omer’e de o kadar illet olmami§tim. Hig degil Aysel’in yuku ustumden kalkar, yerini yuvasini bilir, diyerek sevinmi§tim hatta. Efendiligini hig bozmadi, fakat ben cemi bizlere tepeden bakiyor sandim durdum.
Ay§en’i gormek isterim. Onun beni her an gordugunu belirli etmesini isterim! Ihtimal bile, sikilma Omer abi, sikilma. Ne var bukadar sikilacak? Hem ne olmu§ güya, bir Rum Kulubu’nde degilse de, siz de Aysel halamla yuzuklerinizi ba§ba§a verip Sureyya denilen bir yerde takmi§siniz i§te.
Bunu derken usulca kasildigimi birlikte yakaliyorum. Tezel’in bu agiklamasi du§ gucume duydugum guveni evet§tiriyor, ne partal soylemeli. Oyle ki, nerdeyse Erturk’un yurda donu§te astlarina, erlere, evet da en iyisi ihtiyat subaylara gektigi soylevleri de duyabiliyorum.
Elbet, senin bile du§tugun kavuşum acisini birinden, tam yerinden, Zehra’dan gikarman gerekiyordu; oyle yaptin:
Kamer§en’i anlatsam mi ona? Kendimi ve Ay§en’i yanyana koyup anlatsam... O hin belki Ay§encige biraz yakinlik duyar. Onu berenarı sevmeye ba§lar.
Tezel’in uzakligi yava§ yava§ dagiliyor. Seviniyorum. Onun o, her §eye gulen aldırmaz canliligi oylesine vacip ki bana §imdi. Qunku Kamer§en, asansorun onunden giri§ kapisina dogru gittikge kayarak benimle yuzyuze takip etmek uzere.
Icap havaalanina indigimiz bugün, gerekse kampta bize yeni uniforma ve gama§ir verdikleri hengâm da Amerikalı subaylari kendi dertlerine du§mu§lerdi. Yikanip giyinip hazir oldugumuz linke git zaman baktim ki, bir anda hacısı hocası bile ortadan kaybolmu§lar. Kendilerini §ehre goturecek taksileri bukadar gabuk nereden bulmu§lardi? Ka§la goz arasi ne hengâm dalivermi§lerdi Tokyo’nun gobegine? Kampin kapisinda uzun kuyruklu Amerikan arabalarinda kimler beklemekteydi sava§ arkada§larimi? Benim muntazır kimsem yoktu. §ehirde bildigim bir makam de yoktu. Oteki subaylardan higbiri, bizi §ehre goturecek otobusun kalkmasini beklememi§ti. Askeri otobus beni hiç ba§ima getirip o esrarli erkek §ehrin orta yerine birakinca, bir dortyol agzinda ormanda kaybolmu§ bir gocuk gibi kalakalmi§tim. Mahzunla§mi§, ayrıca ne esassız soyleyeyim, ate§ altinda korkmayan ben, burada bir korkuya kapilmi§tim.
Bir dugunde takkadak dünya, bir ucundan kırık dökük nikah defterlerini kurcalar. Gegmi§, evlilikte adanma evet da adanmama bolumleriyle yeni bir yuvanin temelleri atilirken doğrudan gegirilir en gok. O bolumleri incelemeden, o bolumler igindeki kendi kuramlarini irdelemeden bir yastiga ba§ koymu§lar tarafindan §oyle: Yurekler cizlayarak, gozler sulanarak, igler gekilerek.
Bu gok bayagi bir işaret. Tezel’e seslenen bodur kadmm kokusu, olabilecegi denli kotu bir koku. Ardindan gelen bordo yeleklinin, i§te o Pierre Lori ile Ke§anli Ali kari§imi geng adamin ise nerdeyse ruganlari gicirdayacak. Favorilerinin bir teli yerinden oynayiverecekmi§ korkusuyla yuruyor.
i§lerlik kazamyorsa, onlara i§lerlik kazandiracak bir ortamm da var edilebilmesinden bana info adress kalirsa...â€